پلاك فشاري لغزنده دو تكه به حوزه علوم پزشكي و بطور مشخص ارتوپدي و جراحي فك و صورت و همچنين مكانيك جامدات ارتباط دارد. شكسته نبدي استخوانهاي آسيب ديده توسط بيماري ها و يا شكستگي ها به زمانهاي قديم باز مي گردد. اما استفاده از فلز بعد از سال 1870 و كشف تكنيك آنتي سپتيك توسط جوزف ليستر امكان پذير شد و استفاده از پيچ و پلاك جهت اينترنال فيكساسيون استخوانها گسترش پيدا كرد. در مواردي كه نياز به كوتاه كردن استخوان باشد. يك قطعه استخوان به طور مناسب برداشته مي شود و دو انتها مجدد روبروي هم قرار داده شده و با پلاك ثابت مي شود تا طول مناسب بدست بيايد همچنين جهت افزايش طول استخوان پس از استئوتومي يك قطعه گرافت استخواني با اندازه مناسب بدست بيايد همچنين جهت افزايش طول استخوان پس از استئوتومي يك قطعه گرافت استخواني با اندازه مناسب در بين محل استئوتومي گذاشته مي شود و با پلاك ثابت مي شود. جهت انجام اعمال فوق تكنيك جراحي فعلي با پلاك هاي ساده انجام مي شود كه عملي مشكل است و دقت جراحي بالايي براي جلوگيري از خطا لازم دارد و گاهي نياز به اصلاح مجدد پيدا مي كند. در درمان شكستگي ها نيز بخصوص شكستگي هاي خرد شده كه امكان جا اندازي و تعيين امتداد دقيق استخواني مشكل است ممكن است كه پس از ثابت سازي با پلاك ساده در راديوگرافي و يا در بالين متوجه عدم امتداد صحيح استخواني و يا كوتاهي يا بلندي نسبت به اندام و يا چرخش قطعات نسبت به يكديگر شويم كه نياز به عمل مجدد و باز كردن كليه پيچ ها در يك طرف و اصلاح دفورميتي وجود دارد. در دفورميتي هاي تركيبي كه هم نياز به كوتاه كردن يا بلند كردن و هم نياز به اصلاح چرخش و هم نياز به اصلاح امتداد حصح استخواني واروس يا والگوس است اصلاح با پلاك با روش هاي فعلي در حدي مشكل است كه توصيه به انجام آن نمي شود و از روش هاي ديگري مثل اليزاروف و اكسترنال فيكساتور استفاده مي شود كه دوره درماني طولاني و چند ماهه دارد و براي بيمار بسيار مشكل است. مهمترين قسمت جراحي استئوتومي براي تغيير طول، حفظ امتداد و چرخش استخواني سات. حال اگر بتوانيم 2 جزء پلاك را قبل از استئوتومي در وضعيت مناسب با زاويه تعيين شده براي اصلاح چرخش قرار دهيم و سپس استئوتومي كنيم، و در انتها دو جزء پلاك را به هم وصل كنيم، ميزان اصلاح، دقيق تر خواهد بود امتداد استخوان به راحتي پس از اتصال دو جزء پلاك بدست مي آيد و سرعت عمل ما بالاتر رفته و مدت زمان عمل كوتاه تر مي شود و از طرفي دقت عمل در حفظ طول، امتداد و چرخش استخوان بالاتر مي باشد. پلاك لغزنده فشاري دو تكه يك پلاك از جنس استيل 316 است كه از جنس پلاكهاي فعلي است. اين پلاك شامل 2 جزء پلاك مجزا مي باشد. يك جزء ، ريل و جزء ديگر زباله نام دارد كه ريل و زبانه در يكديگر قرار مي گيرند و طول پلاك از طريق اين ريل و زبانه تنظيم مي شود و در انتها اين دو جزء در يكديگر قفل مي شوند. مي توان تعداد سوراخ پلاك در هر طرف را براساس ترجيح جراح و فضاي استخواني موجود تغيير داد. سوراخ ها بيضي شكل هستند و تكنيك قرار گيري پيچ به صورت خارج از مركز مي تواند باعث كمپرشن شود و از طرفي ريل مياني نيز در زمان تعيين طول مي توان كمپرشن بيشتري اعمال كرد. اين پلاك به دليل اينكه 2 جزء قابل جدا شدن از يكديگر دارد مي توان اين دو جزء را جداگانه بر روي استخوان قبل از استئوتومي پيچ كرد. در اين پلاك پس از استئوتومي تنها كاري كه بايد بكنيم اتصال دو جزء پلاك به يكديگر است كه به راحتي و سريع قابل انجام است.

بسياري از كاربرد هاي پزشكي ، نياز به كنترل و مراقبت از ميزان فشاري است كه به پا و اندام تحتاني بيمار وارد مي شود. پس از انجام جراحي بر روي اندام هاي تحتاني نياز است كه وزن گذاري به صورت محافظت شده با مقدار خاصي انجام شود تا باعث مشكلات و عوارض نشود و از طرفي توصيه به وزن گذاري پس از جراحي ارتوپدي ، از عدم وزن گذاري كامل تا وزن گذاري پارشيل و وزن گذاري كامل متغير است كه در هر زمان در طي پيگيري بيمار توصيه مي شود كه حدود چند درصد وزن را بر روي اندام مبتلا بياندازد و مابقي وزن را به عصا منتقل كند. از طرفي نمي توان اندام را به طور كامل در اين دوره بدون وزن كرد زيرا احتمال استئوپروز(پوكي استخوان ) در اثر عدم وزن گذاري افزايش خواهد يافت كه ارزيابي آن نيز مشكل و طولاني و دردناك خواهد بود . به همين دليل بايد در فكر راهي باشيم كه بتوان ميزان درصد وزن گذاري را در هر زمان به بيمار بر اساس روند بهبود توصيه كرد و بيمار نيز بتواند هر چه دقيق تر آن را اجرا كند تا خللي در روند بهبود ايجاد نشود و از طرفي براي پزشك نيز اين روند قابل رديابي باشد. در صورتي كه در روند بهبود خللي ايجاد شود پزشك مي تواند با بررسي سابقه وزن گذاري به علت آن پي ببرد و از طرفي مي تواند در انجام كارهاي تحقيقاتي براي ميزان وزن گذاري در دوره پس از جراحي از اين وسيله استفاده كند و برنامه ريزي وزن گذاري را براي جراحي هاي مختلف كه هنوز نامشخص است تعيين كند. در نتيجه دستگاهي نياز است كه فشار وزن را اندازه گيري كرده و براساس درصد وزن تنظيم شده ،در صورتي كه از ميزان حد مجاز آن (كه توسط پزشك مربوطه تعيين مي شود) بيشتر شود، با يك هشدار شخص را مطلع سازد تا فشار خود را كمتر روي آن پا انداخته تا آسيب وارد نگردد و اين اطلاعات نيز در حافظه آن جهت بازياي توسط پزشك ذخيره مي شود. وسيله مورد نظر در قالب يك دمپايي طراحي مي شود كه بيمار بتواند هم با گچ و هم بدون داشتن گچ از آن استفاده كند. مكانيزم كار بدين صورت مي باشد كه به كمك چهار سنسور فشار در در 4 نقطه پا كه بيشترين فشار را متحمل مي شوند، نيروي وارد شده به كف پا تعيين مي گردد و پس از تحليل داده ها به كمك يك پردازنده ميزان درصد وزني كه رو پا افتاده است تعيين مي گردد. در صورت گذشتن اين عدد از حد مجاز يك هشدار به صورت بوق به شخص داده مي شود. تنظيم ميزان حد فشار وارده مي تواند به كمك اتصال دمپايي به كامپيوتر از طريق پورت USB و توسط پزشك انجام مي گيرد. سيستم برق رساني اين دستگاه توسط يك باتري قابل شارژ انجام مي گيرد و براي شارژ مجدد آن توسط يك آداپتور به راحتي دستگاه براي 1 الي 2 ساعت فعال مي باشد. همچنين امكان ذخيره اطلاعات جهت اطلاع پزشك از متوسط فشار وارده بر پاي مصدوم در مدت زمان مشخص در نظر گرفته خواهد شد. علاوه بر آن بر اساس تعداد قدم‌هاي برداشته شده، امكان اندازه گيري مسافت طي شده توسط بيمار فراهم مي‌گردد.

نوار ماتريكس آمالگام جهت انجام ترميم دندانهاي خلفي با پوسيدگي وسيع ديواره با كال اختراعي است كه به علوم دندانپزشكي و مكانيك مرتبط مي باشد. در ترميمهاي آمالگام كه يكي از ديواره هاي دندان درگير در پوسيدگي شده باشد مي بايستي از وسيله اي به نام نوار ماتريكس در دور تا دور دندان استفاده نمود تا بتوان ديواره هاي از دست رفته دندان را با مواد ترميمي بازسازي نمود. شكلهاي موجود نوار ماتريسهاي تافل ماير به هيچ وجه اجازه بازسازي وسيع ديواره هاي بيروني با داخلي دندانهاي مولر را نمي دهند. به همين دليل طرحي پيشنهاد مي كنيم كه اين كمبود را برطرف نمايد. در اين مدل طراحي شده (شكل 6) قسمت مركزي نوار پهن تر در نظر گرفته مي شود. اين قسمت حدودا 11 ميلي متر طول دارد كه اين ميانگين طول قسمت خارجي يا داخلي دندانهاي مولرفك بالا و پايين است كه مي توان جهت تطابق بهتر نيز از دو سايز مختلف 10 و 12 ميلي متري استفاده نمود. اين قسمت با شيب ملايمي پهن و دوباره به ارتفاع عادي نوار ماتريكس باز مي گردد. به طوري كه در حداكثر قوس ارتفاعي حدود 1.5 ميلي متر بيشتر از عرض اصلي نوار پيدا مي كند. ويژگي دوم اين نوار ماتريكس طراحي شده اين است كه بلافاصله پس از اين تحدب دو لبه پاييني، دو تقعر كوچكتر با طول حدود 6 ميلي متر در هر طرف واقع مي شود كه حداكثر گودي آن نيز حدود 2 ميلي متر در نظر گرفته شده است. بنابراين اين نوار ماتريكس در قسمت داخلي يا خارجي كاملا از كانتور طبيعي لثه پيروي كرده و حداكثر همپوشاني و تطابق را با دندان ايجاد مي كند و بعلاوه در ناحيه كانتكت بين دنداني نيز از كانتور لثه طبيعت نموده و باعث مي شود به راحتي نوار در كنار دندان به پايين جا افتاده و لثه اي ترين لبه هاي دندان نيز توسط نوار ماتريكس پوشانده شود. در نتيجه مي توان ترميم آمالگامي با كيفيت بهتر و دقيقتر در اين نواحي انجام داد.

عينك هوشمند محافظ در برابر نور آبي دندانپزشكي اختراعي است كه به حوزه هاي علوم دندانپزشكي الكترونيك و مكانيك مرتبط مي باشد. يكي از روشهاي مهم در دندانپزشكي استفاده از مواد لايت كيور (موادي كه محركهاي نوري سفت مي شوند) مي باشد مكانيسم اين مواد به گونه اي است كه جهت شروع سفت شدن آنها نور ابي مرئي استفاده مي شود. اين نور براي چشم مضر بوده و بويژه در استفاده هاي مكرر مي تواند صدمات شديدي چشم دندانپزشك وارد نمايد. به منظور رفع اين مشكل از عينكهاي فيلتر به رنگ نارنجي كه مكمل رنگ آبي بود آنرا بخود جذب مي كند استفاده مي شود. استفاده دائم از عينك نارنجي رنگ در حين درماني كه در آن از مواد لايت كيور استفاده مي شود عملي نبوده و مي بايست براي افزايش دقت فقط زماني از آن استفاده نمود كه نور در حال تابش به ماده مي باشد. در همين راستا نياز است تا دندانپزشك در برخي موارد حتي تا چندين ده بار مبادرت به گذاشتن و برداشتن اين عينك بر روي صورت نمايد كه اين خود مي تواند باعث صرف وقت، كاهش دقت و تمركز در كار و افزايش ريسك انتقال عفونت از يك بيمار به بيمار ديگر شود. هدف ما در اختراع اين نوع از عينكهاي محافظ رفع موارد بالا، افزايش سرعت عمل، راحتي كار و بهبود كيفيت درمانهاي پزشكي انجام شده توسط مواد لايت كيور مي باشد. راه حل پيشنهادي اين است كه بتوان با استفاده از يك سيستم، فيلتر نوري نارنجي رنگ را بر روي عينك محافظ شفاف دندانپزشك نصب كرد و برداشت به نحوي كه اين كار به صورت خودكار توسط يك سيستم الكترو - مكانيكي كه در روي عينك نصب مي شود انجام پذيرد. به اين منظور سيستم الكترو - مكانيكي توسط ارتباط بدون سيم به قسمت فرمان دهنده جهت شروع حركت كه در روي دستگاه لايت كيور نصب مي شود مرتبط مي گردد. با فشرده شدن دكمه فرمان توسط دندانپزشك و قبل از شروع بكار دستگاه لايت (نوردهي) فرستنده اي كه بر روي آن نصب گرديده است پيامي را صادر مي نمايد گيرنده تعبيه شده بر روي عينك پس از دريافت پيام عمل نموده و به سيستم الكترو - مكانيكي فرمان حركت مي دهد از آنجا كه فيلتر نوري نارنجي رنگ نيز به اين سيستم متصل مي باشد با حركت آن، به جلوي شيشه عينك محافظ منتقل گرديده و با اتمام نوردهي و صدور پيام قطع توسط سيستم به محل اوليه باز مي گردد (چرخش 180 درجه حول محور بالاي عينك)

خلاصه: يكي از مشكلات پيش روي دندانپزشكان ، پرفوراسيونها يا سوراخهايي است كه به صورت سهوي يا به واسطه بيماري هاي خاص دندان ها در ساختار دندان ايجاد وآن را به سمت كشيدن و از دست رفتن سوق خواهد داد.MTA اكسيدي فلزي و پركاربرد جهت درمان اين معضل است و حاملي كه اين اكسيد با آن به نواحي بيمار حمل مي گردد MTA Carrier نام دارد. اين حامل تا كنون در خارج از كشور با هزينه اي بالا در اختيار بود ولي در روش ابداعي ما با ساختاري اصلاح شده و بسيار ظريف تر و پركاربردتر با هزينه اي كمتر در اختيار قرار مي گيرد. اين اختراع وسيه ايست كه به راحتي مي تواند MTAمورد نياز براي دندان هاي سوراخ شده را به نقطه مورد نظر در هرقسمت از ريشه دندان منتقل نمايد . براي توليد ساده حمل كننده MTA كوچك (MTA Carrier Mini) سيم هاي نيكل تاتيانيومي موجود در بازار با ديامتر 1 و 2 و 7/. ميلي متر را در دستگاهي به نام Instron تحت كشش قرار داده و توليد سيم هايي با ديامتر نازكتر بدون اعوجاج و قطعي سيم نموديم و اين سيم را در مركز سوزن آنژيوكت كه در همه جا با ديامترهاي 23،25 و 27 گيج دردسترس است قرار داده و با اندازه گيري تفاوت محيط سوزن آنژيوكت و ديامتر سيم اقدام به كشيدن سوزن آنژيوكت در دستگاه مذكور نيز نموديم تا ديامتر سيم و سوزن آنژيوكت كاملا با هم منطبق گردد. با ين كار توانستيم حاملي جهت حمل MTA بسازيم.